K O K O SH Ë T

       nga : Thanas HODA

Çikago - SHBA

   
         

Thanas HODA

 Gjyshen time e quanin Kërsulla, por në fshat i flisnin Kiso. Edhe gjitonen e saj, Kërsulla e quanin, por i flisnin Lule Goxhaj. Lulja kishte një kokosh të madh e të fortë, ndërsa i Kisos, ishte i vogël dhe i pafuqishëm! 
          Kokoshi i Lules vinte shpesh në oborrin e Kisos, i vërsulej kokoshit të saj, e pickonte me sqep, ia griste lafshén e ia bënte gjak! Pastaj bëhej -mbret- mbi pulat! Kisos i vinte keq, se e kishte kokosh të zgjedhur, si më të mirin, që t'a rriste për -damaz- . Kur e shikonte të preferuarin e saj në até gjëndje të mjerueshme, i lyer tërë gjak, i pikonte në zemër, por ç'të bënte?!

          Një ditë s'ju durua, doli tek sheshi i Qilisë, e i foli Lules! 
- Lule,moter! Eja të shikosh si ma ka bërë kokmoshi tënd timin?! Mblidhe, të keqen, se ma ngordhi fare! 
- Kiso ! Je në vete apo jo?! Pse kokoshët do ruaj une! Mblidh pulat, atë të besh! Ato e ndjellin të vijë aty! 
          Ia mbajtën kokën mënjanë njera-tjetrës, por pas ca kohësh, ky incident kokoshësh çapkënë, u harrua! Kaloi po thuaj një vit a me tepër. Kokoshi i Lules, bënte poshtë, plakej, ligej e dobësohej, i Kisos bënte lartë, rritej, forcohej e zbukurohej! Dhe, ashtu si pakuptuar, ishte ai që tani fluturonte gjithë zhurmë e shkonte në oborrin e Lules, sulmonte e bënte gjithë gjak "rivalin" e dikurshëm! 

          Kokoshi i Kisos, kapardisej, u vinte rrotull pulave, trashte zërin, hapte njerin krahë e mbretëronte i lumtur! Kokoshi tjetër binte si i plangosur, ashtu i pafuqishëm e në dëshperim ...... 
Ishte Lule Goxhaj, tani, që dilte tek Sheshi i Qilisë e i bërtiste Kisos: 
- Kiso! Ç'më rri aty, moj! Nuk vjen të shikosh si ma ka bërë kokoshi yt timin!? Foli e mblidhe se ma ngordhi fare!

          Dolën gjitonët në dyer e dritare! Jo ti, po unë, u trash muhabeti! Gratë e mëhallës, si dashur pa dashur, u ngatëruan në "sherrin" e kaposhëve bandillë, që në ato momente të nxehta "gjezdisnin" kush e di se ku nëpër fshat! Pas gjithë kësaj "zallamahie " zëri i Polite Gjikes, i mbuloi të gjitha:

 - "Moj Kërsulla, moj Kërsulla, llafe për kokosh e pula!! " 
- Motra! Ejani se sa e poqa kafenë, që ma dërgoi Nikua nga Vlora! - Ejani ta pimë nje -fresko-! 

          Të dy kërsullat u nisën për te Politja! Ndërsa kafeja po ziente sakaq ia mbritën edhe gjitonet: Vitja e Mihaj, Mama Narja, Urani Musaraj, Ollga Voda, Zoga Stefani .... 

-Ti Veno ( Pesha ) si nuse e re që je, na i mbush filxhanet! 
Si pinë kafetë, kthyen e panë filxhanët, bëne një dorë muhabet dhe i lanë pulat e kokoshët, në punët, qejfet e hallet e tyre. 

Marre nga libri: "Labova e Zhapës" 
Thanas Hoda - 2005.