VANGJEL ZHAPA KOLLOS I HUMANIZMIT

nga:  Thanas HODA 

Çikago,  SHBA

 

Të mirat që bëri Zhapa

Në Labovë e Shqipëri,

Duhen volume të tëra,

T’i tregosh me hollësi.

2

Ky kollos i humanizmit,

Me dashuri për njerinë,

Nuk kurseu për Labovën

Dhe për gjithë Shqipërinë.

3

Qe të dy me Kostandinë,

Vendosën beqar mbenë,

Ta përdornin pasurinë,

Per Labovë e Mëmëdhenë.

4

Mendonte për vend të tij,

Të nxir popullin në dritë,

Si të zhdukej erësira,

Që na lanë osmanllinjtë.

5

Vetëm shkolla të hap sytë,

Të ndjekësh udhën e mbarë,

Të njohësh më mirë armiqtë,

Të pabesë e ziliqarë.

6

Behari s’vjen me një lule,

Ndaj hapi shkolla të tjera,

Lulëzonte gjuha shqipe

U qeshte në sy pranvera.

7

Veç  Labovës hapi shkolla,
Një qind e njëzet e shtatë,

Ne shumë fshatra të Jugut,

Çamëri e në Filat.

8

U lidh me shumë patriotë,

Që ishin në Rumani,
Të botonin libra shqipe,

Të përhapnin dituri.

9

Veqilharxhin financoi,

Për gramatikë, abetare,

Libra të tjera shkollore,

Për ne gjuhën amëtare.

10

Dy herë Lojrat Olimpike,

Zhapa i sponsorizoi,

Pas nje mijë e pesëqind vjetësh,

Serish i organizoi.

11

Ku s’bëri Ai të mira,

Rumaninë e zbukuroi,

U bëri Akademinë,

Universitet ndërtoi.

12

Në Turqi, në shumë qytete,

Hapi shkolla, jetimore,

Gjithë Shqiptarët e atjeshëm,

I merrte si prind përdore.

13

Në Athinë=ZAPION=e bukur,

Kjo- perlë- shoqe tjetër s’ka,

Mburret me të sot Greqia,

Besën që ka dhënë se mba!

14

Për Laboven bëri shumë,

E la për jetë amanet,

I caktoi fshatit pension,

E ka lënë me  Testament.

15

Pese vajza më fukaresha,

Çdo vit t’i martojë me pajë

T’i caktojë pleqësia,

Dhe drejtësinë t’a mbajë.

16

Dhe pesë bij  Labovitë,

Me edukatë dhe të zgjuar,

Të venë në shkolla të larta,

Në  Evropë për të mësuar.

17

Ata vinin të gëzuar,

Diploma varur në gji,

Punonin me shpirt e zemër,

Përhapur në Shqipëri.

18

Mesuesve u jepte rrogë,

Priftit, psaltët dhe dhjaku,

Bëhej çdo gjë drejtësisht,

Nga i riu gjer tek plaku.

19

Kur vinte Vangjelizmoi,

Në Labovë festë e madhe,

Pas Kishës buçiste kënga,

Të gjithe ngriheshin në valle.

20

Pastaj ndaheshin dhurata,

Pa gëzim s’linte njeri,

Më shumë për fukarenjtë,

Jetimët e pa njeri.

 

21

Krojet mbaheshin në rregull,

Buronte ujë pa pushuar,

Rrugët shtruar me kalldrëm,

Nga  Vangjeli janë ndërtuar.

22

Kudo rregull pastërti,

Çdo njeri i respektonte,

Ruheshin kishat e fshatit,

Dhe prifti në shqip meshonte.

23

Paratë për shkolla s’kurseu,

Tek shkolla shpresën shikonte,

Vendi lenë në eresirë,

Do  ecte, do përparonte.

24

Gjirokastër – Tepelenë,
Qeparo e  Çamëri,

Hapi e pajisi shkollat,

Për kulturë e dituri.

25

Deri sot nuk di njeri

Te hap si Zhapa qesenë,

Ta derdhi veç për të mira,

Për Labovë e  Mëmëdhenë.

26

Kapitalet për  Labovën

I la në Bankë të  Greqisë,

I merrte fshati çdo muaj,

Ndarja sipas  Porosisë.

27

Nga tetëqind gjashtëdhjetë e pesa,

Kur Vangjeli nderoi jetë

Greqia ishte korrekte,

Gjer më nëndëqind e dyzetë.

28

Shqiptarët gjithë jetën,

Nuk kanë sulmuar njeri,

Duan të jetojnë të lirë,

Me të gjithë në miqësi.

29

Pas luftes Italo- Greke,

Greqia në qafë na ra,

Vendosi ligjin e luftës,

Dhe sot në fuqi e mba.

30

Testamentin që la Zhapa,

Greqia nuk e zbaton,

Besën që  i dha Vangjelit

Nuk bën mirë që e pengon.

31

Ne Shqiptaret, po dhamë besën,

S’e shkelim sa jemi gjallë,

Ndaj dhe nami na ka dalë,

Trima e besnikë të rrallë.

32

Mu në zemër të Labovës,

Djemt e saj i mban në gji,

Eshtrat e bijve të saj,

Që nuk gjejnë qetësi.

33

Paret që nuk janë dërguar,

Miliardin kanë kaluar,

Levizin kockat e tyre,

Zhapën miqtë e tradhëtuan !

34

Kush e ha mikun në besë,

Edhe  Zoti e dënon,

Hak e mikut do t’i ndjekë,

Se e drejta triumfon!

35

S’është e mire që ta zgjidhë  Haga

Mosmirenjohjen, pabesinë

Do vijë haka tek i zoti,

Do vendosi  drejtësinë!

36

Shpresat të mos i humbasim,

E drejta do triumfojë,

Greqia me djem të zgjuar,

Do dijë dhe të vlerësojë.