Rrushkulli

Për Librin: "UDHËTIM NË SHPIRTIN LUNXHIOT"

MBROJTJE BIMESH nga Prof. Ass. Enver Isufi

TREGIME - NOVELA - RRËFENJA

Sunday, 26 March 2023

AROME E BEFSHME KUJTIMESH NE NJE MIKPRITJE PYLLTARI

                                              Meditim

     


nga: Dr. Selman MËZIU
Firence, Itali

Nuk dua të shkruaj për bokërrimat në arkitekturën peisazhistike shqiptare. Që fatkeqësisht është shtuar. Ato nga ngjyra dhe pamja përbëjnë një peisazh fantazmë. Natyra dhe njeriu në kundërshti midis tyre, shformuan moralisht njeriun dhe pyllin nga pamjet e funksionet e tija të shumëfishta. Tani dua të shkruaj për miqësitë, kujtimet, punën e pylltarëve dikur si shërbetor fanatik të ekosistemeve pyjore.  Ato veladoni i gjelbërt i ka shoqëruar nga do, në hapsire e kohë zgjatje. Shpirti mikëpritës dhe pigment i gjelbërt ju ka zbukuruar jetën e ju ka skalitur karakterin. Të dy u takuan në një qytet e vend, ku në flamur kanë gjethen e një druri si pëllamba e dorës e gjelbërt, pastaj, pigmenti e kthen atë, në të kuqëluar.  Duke u shfaqur me një bukuri joshëse. 

        U përqafuan përmallshëm pedagogu, ish dekani i Fakultetit të Pyjeve, Bajram Xheko dhe pylltarin pensionist Nazmi Berberi, në Toronto, Kanada 04.01.2023. Nuk mund të ndaheshin nga përqafimet e ngrohta edhe pse  faqeve ju rreshqitnin pikat e lotit të mallit. Kafen do t’a pimë në shtëpinë e Bajram Xhekos, i tha profesori. Ishte përgjigja e një pyetje që i bëri Nazmiu.  Sapo arritën atje tavolinën e gjetën të shtruar. Kuptohet edhe me gotat mbushur me raki rrushi shqipërie. Eh po, është traditë. Eshtë bujari që shoqëron në brezni shqiptarin qoftë ky, gjirokastrit, tiranas, dibran, krutan, matnjan  etj. E kjo ndodh, te kushdo i syrgjinosur si një ortek malli, dashurie për njerëzit, vend lindjen, shoqerinë, miqësinë, shkrepat e maleve, vijat e lumenjt  që përshkojn kodrina e fusha.

             Biseda vraponte në kohë, në këte mëngjez klorofil gjelbërt.  Ajo u përplas edhe maleve e shkoi natyrshëm pa u ndjere në thellësitë e viteve. Aty u ul e lëshoi rrezatimet joshëse të profesionit tonë sy gjelbërt të pylltarit në vitin 1964, këtu e 59 vjet ma parë. Kur profesori kishte takuar babain e inxhinier Nazmiut, Halil Berberin në Bizë të Martaneshit.  Atëhere teknik pyjesh  me dy vjet shkolle, por me shpirt ngjyer në kremin e të gjelbërtës të ahishteve të Bizës. Ku ai kishte drejtor e koleg  pylltarin e kohëve të arta Irfan Çelën. Kujtonte  profesori kështu natyrshëm, me plotë ngrohtësi, por të treguar me shkulma malli, dashurie, duke i sjellur këtu në Kanadanë, shtetin verior të kontinentit amerikan, ku gjelbërimi është bëre njësh me  vyrtyrtin. Pra nuk priten ato harbutçe si në shqipëri. Ku prona është tre formëshe. Ku djegja e druve të zjarrit është lluks. Ndërsa inxhinieri mbarështron pyllin, projekton e preventivon para se t’i zbatoj me korrektësi, sipas rregullave, ligjeve të shtetit të tyre demokratik.

         Vetë Nazmiu shkolluar ne Fakultetin e Pyjeve në vitet 1974- 1979, pasues i profesionit të babait duke e mbështjellur atë  me dashuri, me pasion, vullnet. Sigurisht jetoi e punoi intensivisht me plote kënaqësi e pasion me frutet e punës se tij. Pyllezimet e reja, ripërtritjen e ahishteve, përmirësimine dushqeve me ricungime e ju gezua vrapimit të lepurit, këngëve joshëse të bilbilave, aromës së fresket që sillnin pyjet.  Nazmiu trasmetoi ato vyrtyte deshira të babait dhe çoi përpara amanetet e babait të kolegëve të tij. Ato i ruan si fotogtrafitë e babait me Tahir Alushin, që në vitin 1959 dhe pastaj me pylltarin vigan me mustaqe Martaneshasin Hysen Biçakun e një grup tjetër pylltarësh që në vitin 1962. Relike të tilla muzeale të  pylltarisë shqiprae që të shpurpurisin mendimet.  Bashkësia e këtyre ngacmimeve reale nuk e lenë pa shprehur me entuziazëm e mall as ish pylltarin e pedagogun e silviskultures Bajram Xheko sot në dhe të huaj në moshën 87 vjeçare. E si të mos rrjedh mjalt nga goja për punën plotë pasion e zell për ish studentët pregatitur nga ai e  kolegët e respektuar, profesorët Llazar Treska, Mihallaq Katron, Anesti  Postolin, Ramadan Ballën, Kristo Qendro, Panajot Koçin etj etj. 

      Në këte 87 vjetor të ditëlindjes dua t’i kujtoi pofesorit se çfarë më shkruante ai atë ditë: ‘‘Ndejtëm një copë herë të mirë bashkë me të (Inxh. Nazmi Berberi)  dhe me djalin e tij, dhe donim akoma të bisedonim e të kujtonim ngjarje, vende dhe njerëz të kohërave të shkuara. Nostalgjia n'a mbante peng. U ndjeva i gëzuar dhe i nderuar nga vizita e tij për të cilën e falenderova.,,  Por a është vetëm ky takim qe shkruan e i ka lenë përshtypje atij?  Profesori ka qenë dhe është i lidhur si levorja e njome me drurin me problemet social politike e pyllltarise shqiptare. Ai duke shkruar me një thellësi mendimi shkencor me njohuri të gjëra të kulturës, profesor Bajrmi ka shkruajtur në shtypin shqiptar edhe  ka botuar librin ‘’Pylltaria shqiptare ndërmjet të djeshmes e të sotmes.,, Duke e goditur me forcë politikën më shumë se tridhjetë vjeçare  diskreminuese, nihiliste, shkatrrimtare hiroshimiane të arit të gjelbert. Sigurisht edhe hedhjen në udhë të madhe të mijëra pylltarëve e zëvendësiur me farmacist, karrocjera, murator si njerëz të zellshëm të partisë në pushtet, sot të Partisë Socialiste.

        Ai sot më 26 Mars 2023  mbush plotë 87 vjet si shërbetor i mrekullueshëm, si arkitekt i ekosistemit pyjor shqiptar dhe profesor  e shkencëtar i Silvikultures shqiptare edhe pse si shumë pylltar inxhiniera e teknik pyjesh, zgjodhi udhën e syrgjinosjen nga gjëndja e randuar që u krijua nga politkanët shqiptar, pas viteve ’90. Kështu plotë shëndet, optimist si avangardë e luftëtarëve për të mbrojtur pyjet e pylltarët shqiptar nga politik bërsit e gabaur dhe varrmihësit e shkencës e natyrës së gjelbërt i urojm edhe një shekull të ndritur.  

   26.03. 2025                                              Ish studenti Selman Meziu

 





No comments:

Post a Comment